Lewenborgers tijdens Groninger schaaktoernooi 2013

Mijn slechtste....

Zoals ieder jaar heb ik meerdere dagen het Groninger schaaktoernooi op het Zerniketerrein bezocht. Het toernooi werd mede dankzij de bezielende leiding van Jan Schut, tevens hoofdarbiter bij de match Timman Karpov, weer een groot succes. 

Twee minpunten!! : de match tussen Werle en Maatman was een flop. Er ontbrak een demonstratiebord zodat de twee er wat verloren bij zaten. een tweede flop was het ontbreken van commentaar. Ieder jaar luister ik vol belangstelling naar Böhm of Ligterink en doe alsof ik alles begrijp. ik verbeeld me zelfs er iets van de leren.

Eigenlijk vind ik het kijken naar de verrichtingen van al die honderden schakers leuker dan zelf een paar dagen te verliezen. Ik heb regelmatig zelf ook meegedaan, alle keren zonder enige vorm van succes. Hoe het komt, ik weet het niet, maar dit toernooi heeft mij nog nooit iets opgebracht. Overige toernooien ook niet. Eigenlijk kan ik me helemaal geen schaaksucces herinneren.
Ik voel dan ook altijd mee met de tobbers. Dit jaar was dat zonder concurrentie oud-Lewenborger Oswaldo Sield. Oswaldo was mijn schaakheld dit toernooi. Oswaldo eindigde met 0 uit 5 troosteloos en triest onderaan. Wat heeft de man het moeilijk gehad. Vanaf de eerste partij ging het mis. Geen goede zet ontsproot zijn brein, zelfs geen matige. Ik durf zelfs te beweren dat ook zijn eerste zet al dubieus was. Aan zijn hele lichaam kon je zien dat het niet ging lukken: hoofdschuddend, tijdens het rondlopen aan wie het maar horen wil vertellen dat hij zo uit vorm is, na de partij het sportcentrum uitvluchten, je zelf haten, aan alles twijfelen. En toch Oswaldo, ook aan je slechtste toernooi kun je iets hebben. Je hebt het gehad. Ik heb toevallig deze week mijn slechtste boek uitgelezen. Een wonderbaarlijke ervaring maar wel een bewuste keuze: Normaliter ben ik geneigd een slecht boek weg te leggen. ik dwing mezelf om minimaal 100 bladzijdes te lezen, daarna mag het boek naar de rommelmarkt. ik realiseerde me deze zomer dat ik zodoende nog nooit een slecht boek had uitgelezen. Nu dus wel, ik heb er vier maanden over gedaan, ondertussen nog genoeg andere boeken gelezen. Maar mijn slechtste heb ik gehad. Zo zal het Oswaldo ook vergaan: Je slechtste toernooi heb je gehad!
Anderen verging het ietsjes beter: oud lid Ruud sprokkelde wat puntjes en moest de laatste partij met twee pionnen meer maar ook met ongelijke lopers met remise genoegen nemen. Boudewijn was vijf dagen in opperste concentratie wat hem uiteindelijk twee punten opleverde. Deze men ontwikkelt zich enorm, zowel tijdens de interne doet hij regelmatig van zich spreken maar ook extern staat hij zijn mannetje. Hij deelt zijn tijd beter in, nu nog meer voordeel uit gunstige stellingen leren te halen. Dat deed hij overigens in de laatste partij prima, na dameruil had Boudewijn uitgerekend dat zijn koning als eerste een pion kon slaan om de weg naar promotie openen.
De mooiste partijen evenwel werden door Henk en Johan aan de bar gespeeld, soms met een kop thee, soms met een pilsje. Alle partijen in een rap tempo en het lijkt ongelofelijk maar echt waar, beiden speelde foutloos. Uitslag 6 - 6.

Tenslotte nog een anekdote over de laatste partij die Adrian Clemens speelde tegen een vrouwelijk tegenstander. De mevrouw geeuwde een aantal keren. het zal ongetwijfeld te maken hebben gehad met de schaakcapaciteiten van Adrian, maar laat de dame nu Greeuw heten.

Volgend jaar ben ik ook weer van de partij. Ik ben van plan alles te winnen. ik zal tegen jullie flink gaan oefenen.

Groet en een fijn 2014 gewenst,

Johan