Gemiste kansen

Vanaf het moment dat ik bij Lewenborg speel, is Roy altijd een duchtige tegenstander geweest. Van de 9 partijen die we gespeeld hebben heb ik door een merkwaardig toeval via de onverbiddelijke logica van het indelingsprogramma slechts 1 keer wit gehad. Omdat Roy met wit tegen mij meestal 1.e4 speelt en ik daarop met 1...c6 antwoord, hebben we al vaak een variant van de Caro Kann op het bord gehad. Meestal wist Roy met een intimiderende pionnenopmars op de koningsvleugel mij te overrompelen en de partij moeiteloos te winnen. Door schade en schande leerde ik hoe ik me daar het beste tegen kon verdedigen, maar slechts één maal heb ik daarmee remise weten te behalen.

 

Onlangs kwamen we weer in een inmiddels vertrouwde stelling terecht, waarin Roy voortvarend de pionnen op de koningsvleugel opspeelde. Ditmaal wist ik de pionnenopmars tot staan te brengen en kreeg zelfs een kansrijke stelling op het bord. En terwijl ik de klok goed in de gaten hield kreeg ik tot drie maal toe de kans om een beslissend voordeel te behalen. De risico's die hiermee verbonden waren kon ik niet goed overzien en daarom heb ik drie maal een kans laten liggen. Maar, achteraf, met behulp van Fritz, zijn ze wel mooi om te laten zien. Het gaat om de zetten 29, 32 en 36.

 

Een vertoning van gemiste kansen lijkt nogal negatief. Maar ik zie het positief. in de eerder gespeelde partijen tegen Roy wist ik geen kansen te creëren. Hier heb ik tenminste drie kansen gehad. Het benutten van die kansen is weer een volgende stap.  

 

 

PGN