Verslag van de wedstrijd Leek 1 tegen Lewenborg 1 (vrijdag 29-11-2024) door Marcel (hier en daar aangevuld door Klaas)

In 1987 deed ik, Marcel, mijn eindexamen van de middelbare school de Waezenburg in Leek.

Ik had een makkelijk vakkenpakket (geen Natuurkunde en Wiskunde B met differentiëren en integreren) en daarom slaagde ik. Omdat wij thuis meer Duitse tv keken dan Nederlandse had ik ook Duits gekozen. Biologie deed ik, omdat ik dat leuk vond. Bij de eerste seksuele voorlichting op school werd ik eruit gestuurd, omdat ik in de lach schoot. Ik had desondanks een 7 op Biologie en zelfs een 8 op Duits, die mijn 5 op Scheikunde weer compenseerde. 

In die tijd mocht je herexamen doen in 2 vakken, zelfs als je geslaagd was. Omdat ik me toch verveelde in vakantie, deed ik ook nog herexamen in deze 2 vakken. Biologie koos ik, omdat ik dacht dat ik het cijfer nog wel omhoog kon trekken naar een 8. Op Duits wilde ik wel een 9 halen om de leraar te treiteren die ik niet mocht en hij mij ook niet. 

In de eerste Duitse les die ik kreeg van die man had ik naar een vriendje gefluisterd ‘Zeg maar hey du Angeber’ tegen de meester. Dat vriendje zei toen ”hee meester, ik moest van Marcel ‘Hey du Angeber!” tegen u zeggen! De volgende jaren les van hem waren nooit aangenaam (voor mij dan). Biologie werd een 8 en Duits werd geen 9. 

Ik kan me herinneren, dat er in mijn eindjaar op school een loterij door de Waezenburg werd gehouden om de financiering van het project “de Balkhoeve” rond te krijgen. De Balkhoeve is een soort boerderijtje naast de school waarin  nu muziekinstrumenten staan en een biljart en ook nog een tafelvoetbalspel geloof ik. En er is een barretje met koelkast. Dit allemaal voor de leerlingen en hier speelden wij vanavond tevens onze wedstrijd tegen Leek. 

Op bord 2 had Bruno (2004) dinsdag jl. al vooruit gespeeld tegen Sander Westerlaan (2029).
Bruno speelde Benoni met zwart of Benoni-achtig en die partij werd uiteindelijk remise.
 

Op bord 7 had Boudewijn (1773) ook al vooruit gespeeld tegen Bauke Koole (1954) en gezien het ratingverschil helaas verloren. Klaas: Boudewijn rekte de partij desondanks tot in het verre eindspel. Heel even leek hij zelfs te ontsnappen. Met originele verdedigingszetten kwam er nog een soort eeuwig schaak of mat in beeld. Bauke lette echter goed op en wist met nauwkeurig spel zijn koning op een veilig veld te komen om vervolgens de partij naar zich toe te trekken.
0,5 -1,5.

Bord 3. Daar speelde Ton (1931) tegen Kees Praagman (1987) een vooreerst geslaagde Trompowsky waarbij hij een eindspel inging met licht voordeel, een paard met 6 pionnen tegen een loper met 6 pionnen. Alleen de tegenstander had een dubbelpion. Ton kon deze dubbelpion onder vuur nemen en opruimen. Technisch was het daarna uit. Ton won als eerste vanavond zijn betere eindspel. Een partij uit 1 stuk!
1,5 -1,5.

Op bord 5 Ramon (1907) tegen Frans Huisman (1782). Ramon kwam aanvankelijk met voordeel uit de opening tegen een Caro Kann met Lf5. Ramons tegenstander kwam langzaam maar zeker uit de problemen en Ramon zag een schaakje over het hoofd en kreeg een winnende koningsaanval over zich heen
1,5 - 2,5.

Aan bord 4 Marcel (1921) tegen Marijn Swemmer (1876) een soort Italiaan die ik met zwart liet overgaan in een Spanjaard  met Te8 en Lb7. Langzaam kreeg ik een voordeeltje, maar kon deze niet uitbouwen. Mijn tegenstander had tijdnood en ik wilde heel graag winnen.

Vervolgens forceerde ik de stelling en combineerde ik naar kwalwinst, maar zag dat ik waarschijnlijk toch verloren zou komen te staan. Ik bood remise aan en gelukkig accepteerde mijn tegenstander dat en dus
2 -3.

Aan bord 8 Jan Wiebe (1880) met zwart tegen Johan ten Hoor (1791) een Siciliaanse draak tegen een gesloten systeem. Tweesnijdend gezien zijn koning, die wat onveilig staat, maar wel een aantal goede velden had. Jan Wiebe stond dus langdurig moeilijk, maar de tegenstander kon waarschijnlijk geen winstplan vinden en moest genoegen nemen met eeuwig schaak. 2,5-3,5

Bord 6 Hiddo (1893) tegen Pieter Doller (1918).

Hiddo kreeg een afruil Damegambiet tegen zich waarbij wit normaal gesproken een minoriteitsaanval over de damevleugel opzet. Echter even later kijk ik opzij en zie dat Hiddo een stuk achter staat, maar wel 3 pionnen ervoor terug heeft. Even later had Hiddo ondertussen 4 pionnen voor het stuk en na een blunder van Pieter won hij mooi.
3,5 -3,5.

Aan bord 1 speelde Klaas (1929) met wit tegen een Hollandse Leningrader (met Lg7) tegen Aldert-Jan Keessen (2108). Op zet 13 ongeveer zag ik hem een kwaliteit winnen. De tegenstander had wel wat rommelcompensatie en het loperpaar. Klaas nodigde ook zijn tegenstander uit om de kwaliteit weer terug te pakken.

Klaas:

Vanmorgen even mijn partij door Stockfish gegooid. Waar ik direct al bang voor was, is bewaarheid. Na een mooi en superenergiek gespeelde opening (Engels met Hollands f5 als antwoord) bereikte ik tegen Aldert-Jan, met 200 ratingpunten meer, een totaal gewonnen stand op de 19e zet (+4.3). Op de 22e zet naar +6.4 gegroeid, omdat zwart zijn koning vanaf links en rechts kon worden aangevallen en ook nog eens met een dreigende promotie. De KO kon ik op de 24e zet uitdelen, maar in een ingewikkelde stelling verzoop ik een beetje in de goede keuzes. Ik koos voor Df3 waar Pf3 geboden was (zie hieronder). Ik bleef echter duidelijk op winst staan. 

Er ontstond een eindspel van T+P en 4 pionnen tegen L+P en 5 pionnen. Toch moest er telkens nauwkeurig (vanwege dreiging paardvork) gemanoeuvreerd worden om duidelijk winnend voordeel te behouden. Aldert Jan verdedigde zich taai, maar tot de 49e zet (!) was het nog steeds totaal ‘uit’. Plus 4.5 gaf SF nog steeds. Toen, het was inmiddels hartstikke koud geworden in de speelzaal en in tijdnood, koos ik voor het overzicht en het nemen van de a-pion. Toch, een aanval op de K-vleugel met de toren richting pion g6 betekende nog steeds winst, omdat dan mijn h-pion kon opstomen. Het bleek een ‘dure’ keuze, want Aldert Jan kon afwikkelen naar eindspel T tegen P op de 59e zet, maar wel inmiddels zonder pionnen. Remise. Alsof ik een ‘Van Gogh’ in het vuur heb gegooid, want de opening was wonderschoon, evenals de diagramstelling.

4 - 4.