Dinsdag gehaktdag

Gisteren stond de laatste wedstrijd voor Lewenborg 1 op het programma. Kampioenskandidaat Sissa was onze gast in ‘het Dok’. Even leek er sprake ‘van niet opkomen dagen’, maar toch stonden ze even na 19.45u plotseling voor onze neus. Weg was onze kans op 8-0.

 

Vooraf waren de kansen op een mogelijke winst voor Lewenborg al klein. Ratingtechnisch waren we al duidelijk de mindere, maar met het afzeggen van Roy Bons en Ramon Middeljans werd het ratinggat (nu 139) nog weer iets groter. Gelukkig waren Hiddo Zuiderweg en Albert Prins bereid om in te vallen. Met Albert, jaargang 1944, werd vooraf in de auto afgesproken een bijna winnende stelling na tien zetten te bereiken om vervolgens zekerheidshalve remise aan te bieden. Albert kun je om een boodschap sturen. We gaan over naar de wedstrijd. Voor zover daar sprake van was dan, gezien de einduitslag.

 

Bord 6 – Albert Prins (wit) - Sjoerd Rookus ½-½

 

Albert speelde voor het 40e jaar het London-systeem (d4, Lf4, e3 en c3 etc.). Albert kweet zich nauwgezet aan de opdracht. Sjoerd vergaloppeerde zich door te vergeten een pion tussendoor te slaan en even later had Albert een pion voorsprong en een zeer kansrijke stelling. Albert bood op zet 11 remise aan en dit werd aangenomen. Misschien hebben we hier dus een half je laten liggen.

 

Bord 2 – Klaas Dijkhuizen (wit) – Edim Salihbegovic 0-1

 

Hier kwam een Engelse opening op het bord. Omdat Edim een groot aantal pionzetten had gedaan, dacht ik hem actief bezig te moeten houden vanwege een betere ontwikkeling. Op zet 9 en 10 maakte ik twee keuzes waarvan ik achter het bord dacht, dat ze dubieus waren en voor de vierde achtereenvolgende keer in de externe Nosbo-competitie zegt de Stockfish-analyse, dat de schade wel meevalt. Erger nog, ik krijg een + 0.6 voordeeltje. Toch had ik het me zelf lastig en ingewikkeld gemaakt, zocht niet voldoende naar de juiste voortzetting en tastte met 12. Pxe6 volledig mis. Zwart pakt de toren op a1 en ik die van a8 met mijn paard. Het verschil: mijn paard dreigde te worden gevangen en ik zag geen redding. Mentaal aangeslagen speelde ik ook nog eens te snel en boekte vermoedelijk één van de snelste nederlagen in mijn carrière (18 zetten).

 

Bord 8- Boudewijn Hoogeboom (wit) – Jorn Torenbosch 0-1

 

Onze topscorer moest 164 ratingpunten zien te overbruggen. Heel lang wist hij zich redelijk staande te houden, maar in het verre eindspel werd stap voor stap zijn stelling zorgvuldig afgebroken.

 

Bord 3- Ton van Ingen (zwart) – Gertjan Haan 0-1

 

Zonder angst ging Ton de confrontatie aan met zijn tegenstander. Even als een aantal keren eerder zette hij het Wolga-gambiet op het bord. Dankbaar nam Gertjan de twee pionnetjes voorsprong aan. Ton zou vervolgens een geweldige tegenaanval op touw zetten. Althans in theorie, want die kwam niet van de grond. Ook hier werd onze clubspeler stapje voor stapje teruggedrongen op eigen helft en ondanks origineel verdedigen moest uiteindelijk de witte vlag gehesen worden. Ton verloor dus ook.

 

Bord 1- Bruno Jelic (zwart) – Koen Lambrechts 0-1

 

Bruno moest het grootste ratingverschil zien te overbruggen t.w. 283 punten. Bruno kent een zwaar seizoen aan het eerste bord. Ondanks een succesvol Groninger Festival (1e prijs), kon hij dit succes niet voortzetten in de externe NOSBO-competitie. In zijn partij kwam een Siciliaan op het bord. Koen kreeg al snel dreigingen met Dame en Torens richting zwart zijn koningsstelling. Bruno kwam daardoor in grote moeilijkheden en was genoodzaakt zijn dame te offeren. De compensatie was niet voldoende om Koen van winst af te houden. Dus ook hier een nederlaag en de wedstrijd daarmee al verloren.

 

Bord 7- Douwe Pol (zwart) – Niels Brand 0-1

 

De woensdag heeft gisteren afgedaan als gehaktdag. Het is vanaf nu de dinsdag. Ook Douwe had gedurende de hele partij het gevoel dat hij in een aambeeld zat, die vervolgens heel langzaam werd dichtgedraaid. De uitslag raadt de goede lezer al, verlies voor Lewenborg. Tussenstand ½ - 5½. Zou het nog erger worden? Ja dus.

 

Bord 4- Hiddo Zuiderweg (wit) – Benno de Jongh 0-1

 

Als er iemand een dikke kans heeft gehad om te winnen is het Hiddo was mijn indruk. Achteloos, na e4-e5, en op ‘Paul Morphy-achtige-wijze’ zet hij zijn stukken op de juiste plekken neer op de koningsvleugel. Vervolgens slaat hij keihard toe met een loperoffer op h6 en de winst lijkt een kwestie van tijd. Maar waar versimpeling met ruil op f4 mogelijk een overzichtelijke winststelling had opgeleverd, koos Hiddo voor het kunstzinnige plaatje. Ik geef het toe, de stelling vroeg erom. De loper op h6 bleef ‘in’ staan (zwart nam niet en Hiddo liet hem ook staan) en Hiddo koos voor aanval met lichte stukken richting f7 en g7. Toch ging hierbij iets mis. De aanval bloedde dood. Uiteindelijk raakte Hiddo het geofferde stuk kwijt, maar had nog redelijk wat pionnen als compensatie. Het geluk was echter niet aan Lewenborg’s zijde gisteravond. Zwart worstelde zich terug in de wedstrijd, kreeg controle over de pionnen en wit moest machteloos toezien, dat hij in het nadeel kwam. Een grote fout betekende het einde.

 

Bord 5- Jan Wiebe van Veen – Kenneth Muller 0-1

 

Jan Wiebe moest tegen de topscorer van Sissa. Die leek in de partij ook een enorme aanval op touw te kunnen zetten via de g-lijn en druk op de koningsvleugel. Jan Wiebe verdedigde zich inventief, maar kwam toch lichtelijk in het nadeel. Tegen het slot van de partij, na Ta1 – g1, leek er met direct Lxd4 † en familieschaak mogelijk nog een kansje op redding te zijn. Toen dit alsnog een zet later op het bord kwam, was de mogelijkheid op tegenspel echter al voorbij. Ook Jan Wiebe delfde het onderspit.

 

Als club hebben we wel eens leukere dagen beleefd. Met grote dank aan Albert werd het net geen volledig eierrekje. Nog even de uitslagen op een rijtje en de persoonlijk eindscores van iedereen.

 

‘Gauw vergeten’

De externe Nosbo-competitie komt in de laatste fase. Gisteravond speelden we, Lewenborg 1, met een enigszins verzwakt team tegen de Groninger Combinatie 2, in rating 1861-1946 gemiddeld. Als laatste tegenstander staat op 7 mei nog het sterke Sissa 1 op het programma. Ramon Middeljans en Roy Bons moesten voor gisteravond afzeggen. Invallers waren Valentin Bajrami, die zijn debuut maakte in ons team en voor de tweede keer Albert Prins.

 

Een strijd om de koppositie is in deze 2e fase een illusie voor Lewenborg. We zouden misschien alleen een kansje gemaakt hebben als we telkens met onze sterkste spelers zouden zijn opgekomen. We kunnen kort en bondig zijn dit keer. Gisteravond speelden we onze slechtste wedstrijd van het seizoen. Na een klein kwartier (!) hadden we al het eerste ‘bedrijfsongeval’.

 

Bordsgewijs kwamen de uitslagen ongeveer als volgt binnen:

 

Bord 6:                Taco van der Poel – Valentin Bajrami 1-0

 

Valentin (zwart) zou zich ongetwijfeld een ander debuut hebben voorgesteld. Zo wint hij in de interne competitie van Jan Wiebe van Veen met mooi spel en Jan Wiebe wint afgelopen dinsdag op mooie wijze van 1e bordspeler Bruno Jelic. Het zegt iets over de kracht en potentie van Valentin en natuurlijk ook Jan Wiebe. Na een e4 – Pc6 opening werd Valentin na acht zetten mat gezet. ‘Gauw vergeten’, het motto.

 

Bord 1:                 Adrian Clemens – Bruno Jelic ½-½

 

Bruno voelde zich niet kiplekker en bood na een gelijk opgaande opening met wit al snel remise aan. Dat werd geaccepteerd.

 

Bord 8:                 Mathijs Huiskes – Boudewijn Hoogeboom 1-0

 

Boudewijn speelde met zwart een mooie partij, voor de toeschouwers dan. Nog mooier deed zijn tegenstander het. Boudewijn aarzelde namelijk te lang om zijn koning in veiligheid te brengen. Mathijs aarzelde niet, want hij sloeg schitterend toe. De dame werd opgeofferd tegen wat lichte stukken en als resterend extraatje werd Boudewijn zijn koning in het centrum vastgesnoerd. Het oogde goed voor wit allemaal halverwege de partij. Of Boudewijn met zijn dame en torens hierna nog een betere verdediging hebben gemist, kan ik jammer genoeg niet zeggen. Boudewijn delfde het onderspit.

 

Bord 2:                 Govert Pellikaan – Klaas Dijkhuizen 1-0

 

Tegen Govert moet ik nog wat historie goedmaken. Telkens gaat hij er met de winst vandoor, ook nadat hij soms al verloren stond. In een ver verleden en in mijn langste en mooiste koningsmarspartij ooit (van lijn 8 naar 2, vrijwel aan één stuk door marcherend, en daarna naar het centrum) met theoretisch winnend spel ging de partij in tijdnood alsnog verloren. Alsof een kunstwerk, na nagenoeg voltooiing, in brand werd gestoken. Verschrikkelijk gevoel.

Gisteravond kwam ik met zwart na een d4-Pf6-opening met fianchetto (zwart), aanval van wit met Lh6-Dd2, lange (wit) en korte rokade moeilijk te staan, maar met massief, flexibel en speelbaar spel. Ogenschijnlijk was het weer moeilijker dan het leek, aldus Stockfish. En ook tijdrovend. Er waren voor mij nog genoeg kansen in het middenspel voor beter tegenspel. Dat is echter ‘achteraf de koe in de kont kijken’. De zet f7-f5 leek redding te bieden tijdens de partij. Op het moment, dat ze gespeeld kon worden, liet ik het achterwege. Een kostbare fout. Telkens deed ik in het vervolg in het middenspel even een zwakkere zet en dat werd genadeloos uitgebuit door Govert. Met nog twee seconden op de klok gaf ik in totaal verloren stelling op. Alweer een verschrikkelijk gevoel.

 

Bord 7:                 Henk Bosveld – Albert Prins ½-½

 

Onze Albert werd dus ook weer opgetrommeld. De enige speler met een titel bij onze club. De uitvinder van de remise wordt hij wel eens gekscherend genoemd. Feit is, dat hij nog altijd, bijna 80 jaar, degelijk en goed speelt. De theorie kent hij als geen ander, zelfs bij naam en variant. Samen met Albert speel ik al tientallen jaren de d4-Lf4-opening. Ongekende combinaties kunnen er uit voortvloeien. Zeker als de zwartspeler in de opening wat tam speelt. Minderwaardig – vanwege onze openingskeuze - aangekeken door menig topspeler in de vorige eeuw, maar sinds Magnus Carlsen deze opening ook op het menu heeft gezet, zijn onze namen in ere hersteld en wordt over een standbeeld nagedacht.

U raadt het al. Albert speelde met wit natuurlijk deze opening. Hij krijgt tijdelijk goed spel, maar de stelling wordt na ruil gelijk en iets minder goed, aldus Albert. Onderling wordt, bijna vanzelfsprekend, toch even wat later remise overeen gekomen. Het staat inmiddels 4-1.

 

Bord 5:                 Robert Leenes – Douwe Pol 1-0

 

Douwe (wit) zijn partij heb ik niet kunnen volgen. Wel zag ik ergens in het middenspel een stuk meer bij de tegenstander zonder al te veel compensatie voor wit. Vermoedelijk gaf dit toen al de doorslag. 5-1.

 

Bord 4:                 Robert de Boer – Jan Wiebe van Veen 0-1

 

Jan Wiebe heeft een topweek achter de rug. Nu won hij weer van een op papier veel sterkere tegenstander. De laatste zat er na afloop beduusd bij, alsof hij fysiek knock-out was geslagen en er geen reden was om verder voort te leven. Jammer genoeg, heb ik ook van zijn partij weinig meegekregen. Bedankt Jan Wiebe, de eer van onze club was met deze winst gered.

 

Bord 3:                 Edwin Zuiderweg – Ton van Ingen ½-½

 

Onafhankelijk van Albert en mij heeft nieuw lid van Lewenborg, Ton van Ingen, ook onze bovengenoemde en bijna vaste witopening op de agenda gezet. Zelf noem ik het de Colle met Lf4 (London-variant). Ook Ton speelt deze met durf, risico’s, offers en energie. Edwin speelde echter ook energiek tegen. Dat is gewoon de beste methode van zwart om de zaak in evenwicht te houden. Dit keer koos Ton voor afruil van zijn d-pion op c5, maar vervolgens dreigt hij in een iets slechtere positionele stelling te komen. Hij kiest daarom voor een loperoffer op g6, legt de zwarte koningsstelling bloot en krijgt eerst drie pionnen als compensatie. Een winnende aanval lijkt er echter niet in te zitten voor wit. Edwin verovert zelfs een pionnetje terug. Met nu slechts twee pionnen tegen een stuk wordt door Ton het eindspel ingegaan. Hij lijkt het heel moeilijk te gaan krijgen om verlies te voorkomen. Maar, dik na elven komt hij de analysezaal binnen en meldt ons een remise. Een knappe remise in zo’n moeilijk eindspel met soms verraderlijke zetten.

 

Hiermee kwam de einduitslag op 5½ - 2½ voor de Groninger Combinatie. Het gevolg voor Lewenborg is plek 5 (van 6) op de ranglijst. Een wedstrijd om gauw te vergeten voor het merendeel van ons.

 

 

 

Lewenborg 2 tegen Valthermond 1 4,5-1,5

Op 23 april stond voor ons de laatste wedstrijd in de NOSBO competitie op het programma.

Valthermond stond voorafgaand aan de wedstrijd vijfde met 8 punten en wij zesde met 7 punten uit 7 wedstrijden. Het werd een strijd om des keizers baard want er stond eigenlijk niet zoveel meer op het spel. Beide teams konden geen kampioen meer worden en van een eventuele degradatie was ook geen sprake. Het is overigens jammer dat we bij winst slechts 2 punten krijgen. Als de voetbalregels zouden gelden dan hadden we 10 punten gehad. Klinkt beter toch?

Na een half uurtje schaken was er op geen enkel bord iets echt spannends gebeurd.

René speelde voor het eerst op bord 1 omdat hij in de meest actuele ratinglijst de hoogste rating heeft en de opstelling aan de hand van de laatste rating wordt bepaald. Zijn tegenstander Karel Stolte bood dameruil aan en René accepteerde dat waarna hij in het voordeel kwam. Karel had 2 geïsoleerde pionnen op d2 en d3 en de witte stukken waren slechter ontwikkeld dan de zwarte stukken van  René. Dat zag er veelbelovend uit.

Ondertussen ging het bij de overige borden nog gelijk op met uitzondering bij Arthur. De stelling van Arthur en Jan Hessel was gecompliceerd en na een half uur spelen al in het eindspel beland waarbij Arthur 2 pionnen minder had. Hij stribbelde nog even tegen maar na een uur konden de stukken in de doos en stonden we met 0-1 achter.

René ontwikkelde zijn beide torens waarbij hij de toren van A1 te snel op D1 zette. Het leek een logische zet maar na ruil van de torens kwam er een venijnige tussenzetje van wit. Het paard van René werd aangevallen door een pion waarna hij zijn paard moest wegzetten en de dekking van zijn loper weg was. Dit kostte een stuk.

Fred bouwde een solide stelling op waarbij hij wel moest oppassen dat de dame een vluchtweg had. Hij deed dat prima en stond na de opening ietsje beter. De partijen van John Koen en Rudy gingen nog gelijk op.

René worstelde ondertussen en probeerde met zijn paard voor wat onrust te zorgen en hij hoopte op een blunder van zijn tegenstander.

Halverwege de avond draaide het bij mij om de zwarte pion op E6. Ik had alle stukken goed staan en Coert kon uiteindelijk de pion niet meer behouden. Het eindspel dat vervolgens op het bord kwam was gewonnen voor wit. De stand kwam daardoor op 1-1. Niet veel later kwam Koen melden dat ook hij had gewonnen. Zijn tegenstander blunderde een stuk weg en gaf daarna op. 2-1 voor Lewenborg.

René kreeg met 2 verbonden vrijpionnen tegen een paard toch nog tegenspel en bood remise hetgeen werd geaccepteerd. In de analyse achteraf bleek dat René hier best tevreden mee mag zijn. De stand was ondertussen 2,5-1,5 voor ons met nog 2 partijen die nog moesten worden uitgespeeld, namelijk Fred en John. Beide stonden inmiddels beter. Fred had 2 torens en een pion tegen een dame. Vervolgens kon Fred de dame vangen met een mooie loperzet waarna de stand op 3,5-2,5 kwam.

Om het feest compleet te maken zette John een prachtige koningsaanval op waarbij hij eerst het gevaar van een tegenaanval keurig voorkwam door met een loperzet de toren van de tegenstander buitenspel te zetten. Daarna ging John soepel naar de winst en werd de einduitslag 4,5 tegen 1,5.

Nu is het afwachten tot donderdagavond wat onze plek op de eindranglijst zal worden.

Hieronder de voorlopige stand en de persoonlijke uitslagen van dinsdag en het overzicht van alle spelers die hebben meegedaan.

Ik wil graag iedereen die heeft meegespeeld bedanken voor de inzet en voor het in mijn ogen goede resultaat dat we samen hebben behaald.

 

 

 

 

Verslag Lewenborg 1 - Hoogeveen 1 dd 2-4-2024 - een wonderbaarlijke ontsnapping

Gisteravond mochten we aantreden tegen Hoogeveen 1. Op papier was Hoogeveen, met name aan de bovenste drie borden, al sterker. Toen de vaste teamleden Roy Bons en Jan Wiebe van Veen ook nog eens afzegden, betekende dit dat we met invallers Hiddo Zuiderweg en Albert Prins mentaal nog een extra tandje bij moesten zetten. We kunnen wel zeggen, dat we dat ook gedaan hebben. Er is als ‘Lewen’ gevochten door iedereen.

 

De uitslag aan het eind van de avond was 4-4. Na een uitstekende start kwamen we even op een 3½-1½ voorsprong, maar leken we vlak na elven toch nog het onderspit te delven. Zoals ik al zei: ‘leken’.

 

Op volgorde van binnenkomst hieronder de uitslagen en helemaal onderaan ook de NOSBO-scores t/m heden:

 

Bord 4:

Middeljans, R. (Ramon)               1898                      Limani, E.L. (Elez)            1831      1 – 0

 

Ramon (wit) speelde een prachtige aanvalspartij, een publicatie en analyse waard in mijn ogen. Zijn tegenstander (met pet getooid) gooide er vlak na de opening ook even met de pet naar en Ramon greep op de koningsvleugel zijn kans. Met prachtige manoeuvres werd de koningsstelling uiteen gerukt. Met een mooi torenoffer op f4 (wel even goed uitrekenen) werd ook het laatste verdedigingsbastion opgeblazen waarna de jacht op mat met succes werd ingezet.

 

Bord 6:

Prins, P.A. (Albert)         1771                      Witkamp, T.F. (Theo)    1791      ½ - ½

 

Invaller Albert (wit) speelde zoals bijna altijd zijn Londons systeem met d4 en Lf4.  Zelden komt hij er mee in moeilijkheden, en de kansen op een mooie aanval zijn er vaak ook al snel. Dit keer werden vele stukken al snel geruild en rolde er een toreneindspel met paard en pionnen uit de bus. Veel spel zat er niet meer in en beide spelers rookten tegen half tien al de vredespijp.

 

Bord 1:

Jelic, B. (Bruno)                2001                      Mellema, A. (Andries)  2117      ½ - ½

 

Bruno (zwart) speelde een foutloze partij tegen zijn 100 punten sterkere tegenstander Mellema. Hier kwam een Siciliaan met Draken-variant op het bord. Aan beide kanten zag ik geen moment aanknopingspunten voor een mooie aanval of kansrijk spel. Na een dikke twintig zetten rolde ook hier een remise uit de bus.

 

Bord 5:

Zuiderweg, H.J. (Hiddo)               1890                      Mostert, D.C.J. (Davin) 1953      ½ - ½

 

Bijna hetzelfde verhaal kan ik vertellen over de partij van Hiddo (zwart). Ook hier zagen we een Siciliaan waarin zwart geen moment problemen leek te hebben. Mogelijk dat in de slotstelling Hiddo zelfs iets beter stond, maar ook hier werd tot remise besloten.

 

Commentaar Hiddo: Even mbt mijn partij: Het was Frans, uitmondend in een soort Siciliaans. Na een zet of 15 kreeg ik een geisoleerde pion (ingecalculeerd) en als compensatie zag ik voor mezelf een minderheidsaanval op de damevleugel. Dat laatste kwam niet van de grond. Wit heeft steeds druk gehouden tegen mijn pion, maar ik heb goed verdedigd. Het witte voordeeltje is nergens beslissend geweest. In de slotstelling staat wit nog steeds beter, maar we zagen beiden niet hoe hij verder moest komen.

 

Bord 8:

Hoogeboom, B. (Boudewijn)     1756                      Witkamp, R. (Remy)      1799      1 - 0

 

‘Terminator’ Boudewijn (wit) liet na een kleine inzinking in Assen gisteravond weer van zich spreken. Al snel na de opening stond hij beter met een open c-lijn in bezit, naast penningen en dreigingen op veld f6 en beter spel in het zwarte centrum. Mogelijk heeft de tegenstander iets gemist, omdat er nog iets van ‘mat achter de paaltjes’ in de stelling zat. Gelukkig voor Boudewijn werd het niet opgemerkt. Het slot van de partij heb ik niet gezien, maar ik vermoed dat de stelling van zwart stapje voor stapje zwakker werd. Boudewijn won daarmee al zijn zesde partij (uit 7) in de Nosbo, een score van 86%. Een ongekende topprestatie.

 

Bord 2:

Dijkhuizen, K.G. (Klaas) 1921                      Berghuis, M. (Marten)  2022      0 – 1

 

Ikzelf speelde met wit Engels, maar de opening ging al snel over naar de Hollandse verdediging. Het was als altijd weer veel manoeuvreerwerk in deze opening. Dat geldt voor beide kanten, maar net als in Assen begon ik echter plotseling spoken te zien. Opeens beoordeelde ik de zwarte stelling als veel kansrijker en ging (te) lang nadenken. Analyse met Stockfish liet me vanmorgen al snel zien, dat de stelling waarvan ik dacht, dat zwart met een koningsaanval en offers winnend toe kon slaan, eigenlijk slechts licht overwegend stond voor zwart. Toen ik, wegens tijdgebrek en in ingewikkelde stelling, besloot om de redelijk veilige witte koning ook naar het front te brengen, gevolgd door een ‘kami Klaasi’-achtige Pg5 (torenverlies) was het direct over en uit. Het was een dure nederlaag voor het team op dat moment.

 

Bord 7:

Pol, D. (Douwe)               1779                      Broertjes, S.G. (Stephan)            1863      0 – 1

 

Volgens mij speelde ook Douwe (zwart) Siciliaans. Douwe kreeg echter niet zulks makkelijk spel als Bruno of Hiddo. Erger nog, langzaam maar zeker drong wit zijn stelling binnen met toren (c-lijn) en paarden op b5 en d6. Ogenschijnlijk leek er nog even wat tegenspel in te zitten met penningen over de lange diagonalen, maar wit liet zien dat deze gemakkelijk te pareren waren. Ook Douwe moest in een stuk achterstand berusten zonder al teveel compensatie en hij verloor.

 

Bord 3:

Ingen van, A.S.P. (Ton) 1946                      Sadallah, O.G. (Osama) 2044      ½ - ½

 

Dan komen we bij Ton (zwart). Zijn tegenstander opende met b3 en er ontspon zich een boeiende strijd over nagenoeg het hele bord. Zwart werd geconfronteerd met een mogelijke aanval over de koningsvleugel en Ton probeerde dit op te vangen met betere ontwikkeling en dreigingen achter de pionnenopmars op de koningsvleugel richting de witte koning die langdurig op veld e1 bleef staan. Ik dacht dat daarom zwart misschien op dat moment toch iets beter stond, maar Ton kreeg geen voordeel of kansen. Ook bij hem kantelden de kansen.

 

Wit lukte het te rokeren en kreeg langzaam beter spel. Ton moest zelfs de kwaliteit geven en kwam in mijn ogen totaal verloren te staan. Ook omdat de witte e- en f-pionnen bijna ongehinderd naar de overkant konden opstomen. Met twee zwarte paarden viel Ton, vermoedelijk met de moed der wanhoop, alles aan wat maar aangevallen kon worden. De tijd tikte ondertussen genadeloos door. Wit heeft tegen en na elf uur telkens maar zo’n twee minuten op de klok, Ton duidelijk wat meer.

En Ton zijn taaie verdedigingsspel wordt beloond. Uit het niets mag hij met een familieschaakje een toren terug veroveren. Daarna is met zwart, nog 2 pionnen en 2 paarden, tegen Loper en 3 pionnen misschien opeens zelfs nog winst mogelijk. Zover komt het niet. Wit kan nog net op tijd met zijn loper de laatste zwarte pion onderscheppen en offeren, waarna een eindspel resteert van 2 zwarte paarden tegen 2 pionnen. Alleen als er een witte pion ergens geblokkeerd kan worden en op het bord blijft staan (!) dan zit er misschien mat in door zetdwang.  Supermoeilijk en dat zou echter een voor beiden een slopende finish en vermoeiende avond betekend hebben. Ton besloot alle pionnen te veroveren en met remise genoegen te nemen. Wat blijft is een wonderbaarlijke ontsnapping.

 

Dat was het einde van een spannende wedstrijd met een zinderende ontknoping. Een duidelijke voorsprong voor Lewenborg, Hoogeveen die de stand gelijk trekt, een voor Lewenborg verloren staande laatste partij en toch nog ontsnappen met remise.

 

 

En de individuele scores t/m heden:

 

 

 

Verslag Lewenborg I - Bedum I dd 2024-02-13

Gisteravond (13 februari) speelden we de laatste poulewedstrijd tegen Bedum I. Bij winst promoveren we naar de hoogste kampioenspoule (6 teams). De Groninger Combinatie I was al verzekerd van de 1e plaats na een 6-2 winst op Roden afgelopen maandag. Bij winst waren we zeker van promotie, bij een gelijkspel waren we afhankelijk geweest van Leek, die nog tegen Sissa moet aantreden.

 

In deze kampioenspoule treffen we uitsluitend de andere promotiekandidaten waar we nog niet tegen gespeeld hebben. Dus we spelen niet tegen Gron. Comb. I voor een tweede keer. Na een spannende avond met een tijdelijke achterstand wisten we het wedstrijdbeeld langzaam maar zeker te kantelen naar winst. Ogenschijnlijk een nipte winst, maar een tweetal remises (Bruno en Rudy) waren duidelijk een plus-remise.

 

 

Bordsgewijs nog even een korte samenvatting.

 

Bord 1:  Bruno Jelic (zwart) – Menno Van ’t Veld:

 

Bij Bruno kwam een Pirc-opening (e4 d6) op het bord, die Bruno een comfortabele en voordelige opstelling opleverde in het middenspel. De e- en f-lijn werden goed beheerst en iets beslissends leek een kwestie van tijd. Ook Menno gaf toe, dat de stelling moeilijk was voor hem. Toch, Bruno kon de winst niet vinden en de partij eindigde alsnog in remise.

 

Bord 2: Klaas Dijkhuizen (wit) – Marcel Kuipers:

 

Bij mij kwam weer de Engelse opening op het bord. Na bijna 50 jaar herontdekt, en nog belangrijker is, dat ik de bedoeling van de opening beter ben gaan begrijpen. Oud-wereldkampioen Botwinnik was hierbij mijn inspirator. Wit kan zich vaak soepel en flexibel opstellen, en zwart zoekt zich suf naar een goed aanknopingspunt voor tegenspel. Talloze keuzes kunnen gemaakt worden (wit en zwart) en de stelling blijft vaak langdurig in evenwicht. Lange partijen zijn eerder regel dan uitzondering. Tegen Marcel kwam ik als eerste al snel weer op een half uur extra bedenktijd voorsprong. Toen hij op de 14e zet door de tijd noodgedwongen voor de zet ‘g5’ koos kreeg ik mijn eerste positionele voordeel. Achteraf gezien had ik dit redelijk gemakkelijk misschien uit kunnen bouwen naar winnend voordeel, maar ik ruilde onnodig een loper en zag op de 20e zet een klein rotzetje over het hoofd. Direct werd de stelling weer een gelijke stand en Marcel zijn remisevoorstel lichtelijk gefrustreerd geaccepteerd.

 

Bord 3: Ton van Ingen (zwart) – Carsten Toxopéus:

 

Hier zag ik weer eens het altijd bijzondere Wolga-gambiet op het bord. Ton met zwart bood zowel b5 als pion a6 aan en wit nam op b5, maar niet op a6. Wit schoof zijn pion naar b6 door. Vervolgens ontspon zich een enorme strijd op de damevleugel waar de ‘Slag om Stalingrad 1942-1943’ slechts een slap aftreksel van was. Toen de rookwolken waren opgetrokken was het toch zwart, die er met winnend voordeel uit kwam. Ton won.

 

Bord 4: Ramon Middeljans  (wit) – Roelof Kroon:

 

Ramon moest tegen Bedums sterkste speler Roelof Kroon. 300 ratingpunten meer moest hij zien te bedwingen. Ik zag een Siciliaan, die al snel overging naar ogenschijnlijk iets frivools (e4 c5, c3 d5, e5 h5, f4 etc.).  Met de batterij Lc5 en Db6 bouwde Roelof al vrij vlot allerlei problemen op voor wit. En op veld f2 en op b2 en de a-b-hoek waren er grote dreigingen voor wit. Met kunst- en vliegwerk probeerde Ramon materiële schade te beperken, maar zwart sloeg genadeloos toe. Ramon was als eerste de klos deze avond en Lewenborg stond op een 0-1 achterstand.

 

Bord 5: Roy Bons (zwart) – Theo Smit:

 

Roy zijn partij heb ik niet goed kunnen volgen. De laatste zet, die ik zag was Theo zijn Pg8† waardoor Roy zijn Koning terug moest naar de achterste lijn. Zelf had Roy druk op de c-lijn na een lange rokade van wit. Wit leek echter op dat moment toch beter te staan. De eindfase heb ik gemist, maar Roy kwam ook de moeilijkheden kennelijk niet meer te boven. Hij verloor.

 

Bord 6: Douwe Pol (wit ) – Johan Aleman:

 

Douwe heeft een dramatische start gekend in 2024. Gisteren was hij echter vastbesloten daar een eind aan te maken. In een Dame-pion-opening bezorgde hij zwart een lastige dubbelpion op de koningsvleugel, later zag ik dreigingen over de lange diagonaal h1-a8. Omdat de zwarte koning haast niet kon ontsnappen uit het centrum volgden ook nog dreigingen over de d- en e-lijn. Zwart bezweek al snel en Douwe was als tweede uit met zijn eerste winst in 2024. De tussenstand 1-1.

 

Bord 7: Rudy Frieswijk (zwart) – Erwin Kok:

 

De voor Jan Wiebe weer ingevallen Rudy moest een b3-opening zien te pareren. Dat ging eigenlijk best wel soepeltjes naar mijn mening. Van een witte dreiging over de a1-h8-diagonaal was nauwelijks sprake. Rudy positioneerde langzaam maar zeker al zijn stukken en pionnen naar steeds betere velden en kreeg groot ruimtelijk voordeel. De winst leek een kwestie van tijd, maar hij ‘offerde’ zich op voor het clubbelang naar eigen zeggen. Toen de stand 4-3 in ons voordeel was, zorgde hij met een remisevoorstel (geaccepteerd) voor de 2 wedstrijdpunten. Bedankt Rudy.

 

Bord 8: Boudewijn Hoogeboom (wit ) – Niels Steenstra:

 

Dan komen we als laatste weer uit bij Boudewijn. Sinds het vorige verslag ook wel ‘the Terminator’ genoemd (bijna schreef ik Thermometer). Boudewijn wint extern alles dit jaar en wilde daar gisteravond ook natuurlijk het liefste mee doorgaan. Hij trof Niels, die zijn eerste externe wedstrijd speelde voor Bedum. Rating van laatstgenoemde was eerst ook nog onbekend (nu 1208). Ook hier heb ik de partij niet helemaal gevolgd. Tussentijds zag ik Boudewijn nog niet in de problemen en beoordeelde zijn stelling als licht beter. Volgens Boudewijn werd het later wel lichtelijk chaotisch, maar ook nu deed hij zijn bijnaam eer aan. Toen het ergste leed en chaos voorbij was, had hij winnend voordeel. Hij won zijn 5e externe partij op rij (TPR 2034 !). Top.

 

We gaan dus met deze uitslag naar de NOSBO-A-klasse van de ‘Champions League’ om daar nog vier wedstrijden te spelen. Laten we er maar gewoon iets moois van maken.