- Gegevens
-
Gepubliceerd: zaterdag 14 januari 2017 12:34
-
Geschreven door Klaas Dijkhuizen
Lewenborg heeft de beker wedstrijd tegen SISSA 6 met ruime cijfers gewonnen. Albert heeft een verslag op zijn schaakblog gezet. De volgende tegenstander is HSP/Veendam 2 op dinsdag 28 februari (thuiswedstrijd).
SISSA 6 1134 - Lewenborg 1777 0 - 4
1. Lydia van Altena 1300 - Klaas Dijkhuizen 1877 0 - 1
2. Ilse Verburg 1348 - Ramon Middeljans 1836 0 - 1
3. Maria Burgsma 1089 - Jan Wiebe van Veen 1712 0 - 1
4. Nieske Meindertsma 800 - Albert Prins 1683 0 - 1
Klaas schreef het volgende verslag.
Afgelopen vrijdag de dertiende toog een viertal van Lewenborg naar het clubgebouw van Sissa. Daar stond de tweede ronde van de NOSBO-beker op de agenda tegen Sissa 6, een compleet vrouwenteam, ook wel de Sissa Sisters genoemd. In het Denksportcentrum aan de Oliemuldersweg werden we verwelkomd door een viertal schonen, die het ‘volste vertrouwen’ hadden in een goede afloop van de avond. Hiermee vooral doelend op de in de voetbalwereld gebruikte term: ‘de derde helft’. Allemaal waren we goedgehumeurd ondanks de onheil voorspellende datum. Ook geen wanklank was er te bespeuren toen we zelf weer eens gingen meehelpen de stukken klaar te zetten en de klokken hebben ingesteld. Het is het moderne sportleven in de schaakwereld, om een puntje aan te zuigen. Toen het acht uur was geweest, stelden de Lewenborgers maar eens voor om achter het bord plaats te nemen. ‘O ja, laten we dat maar eens doen.’, was de alleraardigste reactie. Dus even later mochten we tegenover twee dames plaatsnemen, direct al op een achterstand in punten dus.
Door afzeggingen en ziekte was onze afvaardiging ten opzichte van de vorige keer iets gewijzigd. Hiddo (griep) werd op het allerlaatste moment vervangen door Jan Wiebe en Aldert Jan door Albert. Eerlijkheidshalve moet gezegd worden, dat deze wijzigingen niet direct zorgwekkend waren te noemen. Met een gemiddeld ratingverschil van ruim 600 ELO-punten zou er geen misverstand over de uitslag mogen zijn. Ook Sissa was echter enigszins verzwakt door afzegging van Sophie Welling, die een rating van bijna 1800 heeft.
Als echte Griekse sirenen werd bijna alles in de strijd gegooid door de ‘sisters’, ik wilde al bijna de naam afkorten. Lachend en af en toe giebelend werden de zetten bijna zingend door de godinnen op het bord getoverd. Ook werd ik lachend verleid tot het nemen van een giftig pionnetje. Pardoes een stuk weggegeven, zag ik op het bord bij mijn buurman Ramon. Vermoedelijk in de hoop dat hij in tijdrovend gepeins door de vlag zouden gaan, nog steeds zoekend naar de diepzinnige gedachte achter het ‘offer’. Onder al dit geweld bleven we echter redelijk stoïcijns schaken. Hieronder een beeld van de wedstrijd per bord.
Ramon zette aan bord twee met zwart tegen Ilse Verburg (1348) een Aljechin-opening op het bord. Ergens op de 10e zet mocht hij dus een loper in ontvangst nemen om vervolgens ergens op de 30e zet de koning van Ilse midden op het bord mat te zetten. Albert mocht aan het vierde bord met zwart tegen Nieske Meindertsma (800), die ooit eens een fraai, bijna literair en NOBEL-prijswaardig wedstrijdverslag van een schaakontmoeting in Ten Boer had geschreven.
Geen detail van het gebouw Buurhoes, schakers, overige bezoekers en andere zaken waren haar ontgaan en werden met grote nauwkeurigheid vastgelegd en beschreven. Albert, eveneens schrijver en blogger zoals we allemaal weten, zette zich dus vooraf vooral schrap voor een literaire schaakontmoeting. En met resultaat. Nieske beoordeelde al vrij snel na de opening penningen, een open c-lijn en andere kleine dreigingen onvoldoende. Een familieschaakje op de 14e zet van Albert was het gevolg en dat betekende torenwinst voor Albert. Nieske gaf op, maar ondanks de korte partij nog steeds goed gehumeurd. De gezelligheid aan de bar lonkte immers dit keer al vroeg in de avond.
Aan het eerste bord trof ik Lydia van Altena (1300). Ik koos voor de ‘Donald Trumpowsky’-opening, ook de eerste opening van Magnus Carlsen tijdens de afgelopen WK-match tegen Karjakin. Je moet wel een beetje met de tijdgeest meegaan. Na de 7e zet dacht ze al lachend in een totaal verloren stelling terecht te zijn gekomen. Wanneer ik achteloos verder zou hebben gespeeld, zou ik mijn dame aan deze dame met een naam uit de Griekse oudheid zijn kwijtgeraakt. Net als in het verhaal van Homerus had ik echter mijn oren met was gevuld en mij vastgeketend aan mijn stoel. Ik wist de sirenen te weerstaan verzamelde hier en daar wat pionnetjes, jaagde de koning over het bord en wist ook met een familieschaakje het pleit te beslechten. De winst was binnen, 0-3.
Jan Wiebe mocht aan het derde bord als laatste proberen de slagroom op de taart te zetten. Zijn tegenstander was Maria Burgsma. Jan Wiebe had ergens een kwaliteit geofferd in het middenspel. Als compensatie kreeg hij wat pionnetjes, beheersing van het hele bord en een dreigende koningsaanval er voor terug. Na een zware werkweek gingen de Ten Boersters, Albert en ik dus, iets eerder weg. De winst voor de club was immers al binnen en Jan Wiebe zijn stelling zag er veelbelovend uit. Met opmars van pion f5, Ph4, Pf3, Pe5 zou de winst op moment van vertrek snel binnen moeten zijn. Of de afloop ook inderdaad volgens dit scenario is geweest, weet ik nog niet. Wel dat ook Jan Wiebe zijn partij won volgens de NOSBO-site de volgende dag.
Lewenborg mag in elk geval door naar de volgende ronde.
